Verslag mei 2019

Deelnemers bestuur:
Wopke Marra en Sieds Wobbes, Ineke de Jong, Gea Siderius, Oene Pijl en Liliana Heikamp.
Gasten:
Janke van der Wal-Oenema en Piet de Jong
Sieds en Janke zijn met auto gereisd.
Wopke en Piet hebben samen de ambulance naar Roemenië gereden.
De rest per vliegtuig (Austrian Airways) van Amsterdam via Wenen naar Iasi.

Het doel van deze reis was de overdracht van de ambulance aan de gemeente Voinesti.
Tevens wilden we ons oriënteren op de levensomstandigheden in dorpen in de omgeving van de stad Iasi.
De stichting uit De Westereen heeft enkele dorpen in de omgeving van Iasi uitgezocht voor het uitdelen van hulpgoederen.

Sieds, Wopke , Janke en Piet zijn dinsdag 14 mei  om 8.00 uur vertrokken.
Na 3 overnachtingen in Melnic in Tsjechië,  Gyongyos in Hongarije en Campalung in Roemenië, arriveerden ze vrijdag 17 mei om in Iasi.

Door vertragingen etc. verliep de reis van de reizigers per vliegtuig minder voorspoedig. Door de zeer korte overstaptijd in Wenen, kon het vliegtuig naar Iasi niet gehaald worden. Op een veel later tijdstip is naar Boekarest gevlogen, vervolgens met de nachttrein naar Iasi, waar ze zaterdagochtend 18 mei, in alle vroegte, om 6.00 uur arriveerden.

De reizigers per auto hebben een voorspoedige reis gehad, geen problemen bij de grenzen.
Door de ambulance verwachten we veel vertraging te zullen hebben bij de Roemeense grens, niets was minder waar, we konden na de paspoortcontrole direct doorrijden.
Een kleine tegenvaller was, nadat Sieds in de Karpaten een vrachtwagen inhaalde, hij staande werd gehouden door een politieagent. Snelheidsovertreding met een boete als gevolg. Na het tonen van de brief van burgemeester betreffende de aflevering van de ambulance, bood de politieagent drie maal zijn welgemeende excuses aan. Graag wilde hij de boete ongedaan maken, maar de snelheidsovertreding was vastgelegd met een laserapparaat, om deze reden kon de boete niet geannuleerd worden.

In het begin van vrijdagmiddag bereiken de reizigers per auto Iasi. Korte tijd later arriveren ook de chauffeurs van het transport van De Westereen.
Veel ziekenhuisspullen, verkregen van o.a. Medisch Centrum Leeuwarden, is door De Westereen meegenomen. We gaan naar Voinesti om deze spullen bij het gemeentehuis af te leveren.
Naast het gemeentehuis is men bezig met de bouw van een permanent Eerste Hulp Centrum. De verkregen spullen van o.a. MCL worden na gereedkomen bouw van het nieuwe centrum hiernaar toegebracht.

Zaterdag 18 mei
De dag dat we de ambulance kunnen overdragen aan de gemeente Voinesti.
Met loeiende sirene arriveren we bij het gemeentehuis.
De ambulance wordt door de priesters ingezegend.
Nadat de contactsleutels aan burgemeester Dobreanu zijn overhandigd, is de overdracht een feit.
We worden verwelkomd op de BSO in Voinesti voor een uitgebreide maaltijd.
Burgemeester Dobreanu overhandigd ons allemaal een aandenken. Hij spreekt zijn enorme waardering uit voor alles wat onze stichting heeft gerealiseerd.
Hij is zeer ingenomen met de ambulance.
De allerarmsten in  Roemenië die geen ziekenfondsverzekering hebben, kunnen geen vervoer per ambulance krijgen. Doordat de gemeente Voinesti nu zelf over een ambulance beschikt, krijgt iedereen, die daarvoor in aanmerking komt, vervoer per ambulance.

De overdracht van de ambulance

Zondag 19 mei
Iedereen kon de tijd naar eigen inzicht besteden.

Maandag 20 mei
Samen met De Westereen worden in 3 dorpen hulpgoederen uitgedeeld.
Door het mooie weer waren de  dorpen redelijk bereikbaar. De laatste 4 à 5 kilometer waren onverhard en bij regen absoluut niet met (vracht)auto bereikbaar.
We zijn geschrokken hoe de leefomstandigheden in deze dorpen zijn.
We hebben een ouder echtpaar thuis bezocht. Ze waren blij met het kledingpakket, maar hadden liever eten gekregen. Graag wilden ze gebraden vlees eten, maar dit zijn slechts dromen.
We hebben met eigen ogen de uitzichtloze en armoedige omstandigheden in de dorpen gezien. We waanden ons terug in de tijd: in de Friese veenderijen en heidevelden van rond 1900....
In Negresti hebben we schoolmeubilair afgeleverd op een school voor voortgezet onderwijs.
Dit werd door het onderwijzend personeel en leerlingen zeer op prijs gesteld.
Enkele dames moesten gebruik maken van de wc, ze schrokken echter van de sanitaire voorzieningen. Een gat in de grond waarover 2 planken!!! Middeleeuwse toestanden.
Hier ligt een taak voor ons in de nabije toekomst.

Het leven op het platteland

Dinsdag 21 mei
We doen inkopen bij Metro in Iasi voor presentjes voor de kinderen van de school in Schitu Stavnic. We zijn om 10.00 uur bij school in Schitu Stavnic ontvangen door de schoolkinderen. We werden weer verwelkomd met bloemen en zang.
Vervolgens zijn de presentjes overhandigd.
Hierna maken we een rondgang door het dorp.
Bij een pottenbakker worden attenties gekocht voor de medewerkers van het MCL in Leeuwarden.
We komen nog steeds zeer schrijnende gevallen tegen. In een woning treffen we grootouders aan, waarvan de grootvader ziek op bed ligt. Een van hun dochters ontfermt zich over drie baby’s (kleinkinderen). Drie generaties, bestaande uit 4 gezinnen, hebben hun onderkomen in één woning.

Vervolgens hebben we een gesprek met de priester en huisarts.
De artsen werken nu in een maatschap.
We overhandigen diverse medische apparaten die verstrekt zijn door het MCL in Leeuwarden. De artsen zijn enorm ingenomen met de verkregen spullen.
Alle patiënten worden geholpen door de artsen, ook de niet ziekenfondsverzekerden. De niet vergoede kosten, inclusief medicijnen, worden door de 5 artsen zelf gedragen.
Er is behoefte aan o.a. een AED. We zeggen toe dat we met een arts de benodigde apparatuur in Iasi zullen aanschaffen.
We worden wederom door de burgemeester uitgenodigd voor een uitgebreide maaltijd  op de BSO in Voinesti.

Woensdag 22 mei
Samen met een arts uit Schitu Stavnic kopen we diverse medische apparaten voor de huisartsenpraktijk in Schitu Stavnic.

Burgemeester Dobreanu heeft ons een overnachting in de Karpaten aangeboden.
Voor de reizigers per auto was dit +/- 230 km op de terugweg.
We werden op een toeristisch oord in de Karpaten getrakteerd. Dit ging over zeer smalle bergwegen. Niet iedereen voelde zich op z’n gemak langs de diepe afgronden.
We hebben overnacht in Hotel Domeniul Dornei.
’s Avonds hebben we een gesprek de burgemeester Dobreanu en Priester Emilian.
We bespreken de nieuwbouw van het permanente Eerste Hulpcentrum in Voinesti. De nieuwbouw is reeds aangevangen en wordt gerealiseerd naast het gemeentehuis.
Het gebouw moet voldoen aan de EU-normen, inspectie volgt na oplevering. Na realisatie wordt bepaald welke medische apparatuur nodig is. Volgens EU-normen mag gebruikte medische apparatuur niet ouder zijn dan 5 jaar.
Op de begane grond komt een revalidatiecentrum. Apparatuur hiervoor is zeer welkom. EU-norm is niet van toepassing op revalidatie apparatuur.
Ziekenhuisbedden worden op prijs gesteld en er is behoefte aan rolstoelen. Alle nieuwe openbare instellingen moeten toegankelijk zijn voor rolstoelen.

We brengen aan de orde de situatie van de kinderen met een beperking.
In gemeente Voinesti zijn 71 personen geregistreerd met handicap.
Hiervan krijgen 37 persoonlijke begeleiding. Gehandicapte kinderen zijn niet leerplichtig, ouders moeten kinderen naar speciaal centrum in Iasi brengen.
De kosten kunnen betaald worden door het verstrekken van een bijdrage door de overheid. Er is een speciale commissie die de gradering van complexiteit bepaald.

We vragen burgemeester Dobreanu waarom de situatie in de door ons bezochte dorpen veel slechter is dan in de dorpen in de gemeente Voinesti. Zijn antwoord is, dat dit ligt aan de inspanningen van de burgemeester.
Burgemeester Dobreanu vertelt dat hij meer in Boekarest slaapt dan thuis in Voinesti. Dit om EU-subsidies te verkrijgen voor veel verbeterprojecten.
Het is duidelijk dat er per regio grote verschillen zijn in Roemenië.

Tijdens deze reis hebben we waargenomen dat hulp in Roemenië, met name op het platte land, nog steeds van grote waarde is.

Namens het bestuur van Stichting Hulpgoederen Roemenië Garyp/Earnewâld,
Sieds Wobbes

De oven