Hierbij enkele videofragmenten van de Roemeniëreis van mei 2017.

Naaimachineproject

Aan onze stichting is een in perfecte staat verkerende naaimachine geschonken.
Dit heeft ons op het idee gebracht een naaimachine project voor te stellen op school in Schitu Stavnic. We hebben het plan met de bovenschoolse directie besproken.

Het plan is positief ontvangen. Om het project te laten slagen, vragen wij aan iedereen die in het bezit is van een naaimachine en deze niet meer gebruikt aan onze stichting te schenken.
Bij voldoende aantal naaimachines is het mogelijk dat elke klas 1 uur naailes per week krijgt.

Mocht u een naaimachine beschikbaar willen stellen, dan kunt u contact opnemen met: Ineke de Jong tel. 0511-521754 / 06-44714022 en Gea Siderius tel. 0511-539487 / 06-18576616.

(oktober 2017)

Roemeniëreis mei 2017

Bestuursleden en een aantal personen, die in het verleden bij ons project in Schitu Stavnic betrokken waren, maakten de reis per vliegtuig en twee per auto om bij de viering van het 20-jarig bestaan van de school aanwezig te zijn.  Op 4 mei werden we eerst hartelijk ontvangen op het gemeentehuis Van de gemeente Voinesti  door  gemeentesecretaris Liviu Timofte met bloemen.  Hij verontschuldigde de burgemeester die iets later zou komen omdat hij onverwacht bij de schade van een weg aanwezig moest zijn voor overleg met Provinciale bestuurders. Die schade was ontstaan door hevige sneeuwval  twee weken geleden. 

We kregen een rondleiding door het prachtige gemeentehuis. Het was volop in bedrijf: overal zaten mensen te werken achter hun bureau. Er was ook een loket waar burgers stonden te wachten, die werkloos waren en een uitkering kregen. Arme mensen konden hier bonnen voor voedsel en brandhout voor de winter afhalen. 
Sieds en Berber gingen  gebreide mutsen brengen naar de kinderen van de Buitenschoolse Opvang in Voinesti, welke gebreid waren door hun moeders!  Daarna gingen we door naar Schitu Stavnic waar kinderen ons verwelkomden met bloemen. Het was al een drukte van belang: er waren heel wat mensen op het terrein bezig met de voorbereidingen voor het feest dat morgen zou plaatsvinden. Er stond al een podium en banken waar toeschouwers op konden zitten. Het terrein zag er heel schoon uit! We zagen dat ook de isolatiewerkzaamheden aan het Multifunctionele Centrum al verricht waren. Het benodigde geld daarvoor was pas een paar weken geleden door onze stichting overgemaakt! Men had keihard gewerkt om dit nog voor ons bezoek klaar te hebben. Deze isolatie is nodig ten behoeve van de  wet- en regelgeving voor de vestiging  van een apotheek in het Centrum.

Wij werden meegenomen in school om naar optredens van kinderen te kijken. Ook ouders en kleine broertjes en zusjes waren daarbij aanwezig. Het was een mooi programma! Juf Antonela had de kinderen Nederlandse en Engelse liedjes en daarbij behorende dansjes aangeleerd. Waar Whatsapp-telefoongesprekken al niet goed voor waren geweest. Een bestuurslid had steeds maar opnieuw de liedjes  “De wielen van de bus” en “Lang zal die leven” voorgezongen…
Overal in school lagen al etenswaren klaar voor het feest. Wij voegden de Nederlandse producten toe, die per auto waren meegenomen: kaas, worst en Friese Beerenburg! Twee flessen van de drank waren bij de grensovergang “achter gebleven”… ’s Middags ging een deel van ons gezelschap vergaderen met  burgemeester Dobreanu en priester Emilian Patriche en de nieuwe directrice van het bovenschoolsmanagement Lorena Stegiriu.

De burgemeester spreekt  zijn dank uit voor wat wij als stichting hebben gerealiseerd. Het gezicht van het dorp is veranderd! Hij is heel dankbaar voor de structurele hulp.  Een aantal punten die zijn besproken:

Ouderenzorg
De priester is van plan om het klooster om te vormen tot een klooster voor nonnen. Vrijwilligerswerk zoals wij dat in Nederland kennen, bestaat niet in Roemenië. Deze nonnen zouden wel de hulp kunnen bieden aan oudere mensen. Het zou nog wel een paar jaar duren voor alle formaliteiten rond zijn, vermoedde hij. Als tussenoplossing opperde hij om twintig behoeftige “gevallen” elke maand een pakket te geven met bijvoorbeeld voedsel, zeep of andere producten. Zijn vraag was of onze stichting dat zou kunnen betalen. De dokter en haar assistent zouden dat dan brengen en zo op deze manier een oogje in het zeil houden. Wij willen als stichting heel graag hulp bieden aan  ouderen en deze ondersteunen. Dit zullen we binnen onze stichting bespreken.

Financiële ondersteuning verlenen aan kinderen die op de basisschool heel goed kunnen leren en de mogelijkheid aanbieden om in Iasi te studeren en aldaar in een internaat te verblijven om de reistijd te minimaliseren. In juni komt er een screening van kinderen. Dan kunnen er kinderen worden voorgedragen, waarbij rekening wordt gehouden dat ouders er ook achter moeten staan. Wij zullen dit dan binnen onze stichting gaan bespreken.

Brandweerauto
Deze stond vorig jaar al bovenaan het verlanglijstje van de burgemeester. Zijn gemeente blijkt daar geen budget voor te hebben. Wij hebben beloofd dat we gaan uitzoeken of er financiën te vinden zijn voor een goede tweedehands brandweerauto, die ook nog geschikt is voor de omstandigheden in de gemeente Voinesti waar Schitu Stavnic onder valt. In de dichtstbijzijnde stad Iasi op 25 km afstand, is wel een brandweerauto.
In de zomer is de aanrijtijd minimaal 45 minuten, ’s winters bij slecht bgaanbare wegen zelfs langer. Burgemeester noemt enkele voorbeelden waarbij mensen in de brand zijn omgekomen, doordat de brandweer te laat arriveerde. Ook moet de burgemeester er niet aan denken dat de prachtige dingen die onze stichting heeft gerealiseerd in vlammen zouden opgaan.

’s Avonds (4 mei) op het terras van ons hotel hebben we 2 minuten stilte in acht genomen. Er is op deze dag geen dodenherdenking in Roemenië.
De andere dag 5 mei werd feestgevierd! Om 11 uur begon het festijn. Veel volwassenen en kinderen uit het dorp waren aanwezig op het terrein tussen de beide gebouwen en voor het podium. Ze hadden hun mooiste kleren aangetrokken. Muziek kwam uit de luidsprekers.  Diverse sprekers gingen het woord voeren. Het regende complimenten voor  de structurele hulp en de warme band die de stichting heeft met de school en de mensen uit het dorp.  

De burgemeester voerde uitvoerig het woord, daarna de priester, de directrice van het onderwijs in de gemeente, de pas aangestelde dokter in het Mutifunctionele Centrum, de tandarts, die vier jaar in het centrum heeft gewerkt maar toch haar praktijk moest verplaatsen naar de hoofdplaats omdat ze te weinig betalende patiënten had in Schitu, ook twee oud-leerlingen en een moeder voerden het woord. 
Ze waren zo ontzettend dankbaar! “Het heeft ons leven veranderd!”  “Ons geluk dat jullie ons hebben gevonden!” Heel ontroerend. 

Onze vervangend voorzitter Wopke Marra haalde herinneringen op uit de begintijd, Ineke de Jong nam het woord om te vertellen over de bouw, waarbij haar inmiddels overleden vader Jan Timmerman een belangrijke rol had gespeeld. De stichting  kreeg veel bloemstukken en andere cadeaus waaronder een opgerolde tekst, die werd voorgelezen, mokken met de afbeelding van de beide gebouwen, enz.

Onze tolk Liliana-Ichim is hierbij onmisbaar. Liliana vertaalde de speeches van alle sprekers. Ook onze vergaderingen met burgemeester, priester, dokter en anderen zouden niet mogelijk zijn zonder de inzet van de onvermoeibaar lijkende Liliana.
Na dit zonovergoten officiële gedeelte, waar al die toehoorders geduldig bleven luisteren, kwam het feestelijke gedeelte. Veel verschillende dansen werden uitgevoerd en er werden liedjes gezongen door talloze kinderen in bijpassende kledij. Er werd zelfs nog een professioneel dansgezelschap aangevoerd in een busje.
In school kon men hapjes en drankjes halen, konden er oude foto’s en een film bekeken worden van de bouw (1997).
Er waren door de stichting zakjes gemaakt met lekkers en andere kleine dingetjes. Maar omdat het aantal kinderen dat aanwezig was, veel groter was dan de honderd zakjes die we hadden klaargemaakt, werd er besloten die niet nu maar op de eerstvolgende schooldag door juf uit te laten delen.

Toen de feestelijkheden nog in gang waren, heeft het bestuur en een paar andere groepsleden zich terug getrokken in het Centrum om nog te overleggen met Dr. Mina. Een hardwerkende vrouw die goede dingen voor het dorp te bereikt. Met haar uitstekende assistent bezoekt zij patiënten thuis.
Waarschijnlijk wordt in juni de apotheek officieel geopend. Dat zou een hele verbetering zijn omdat patiënten nu de medicatie uit Voinesti moet halen. Vooral in de strenge winter was dat tot nu toe een hele beproeving. Ze liep ook wel aan tegen dingen waar ze niet op had gerekend maar ze vond het wel een uitdaging om in Schitu Stavnic te werken!
Dr. Mina legde uit dat er subsidie gekregen was om 200 zwangere vrouwen gratis te scannen. Ze wilde heel graag een cursus doen om zelf hartfilmpjes te kunnen maken en instrumenten aanschaffen om bloedsuikers te meten. We gaan weer kijken wat er mogelijk is.

De andere dag hebben we nog voetbalshirts, broekjes en trainingspakken naar de burgemeester in het gemeentehuis gebracht. V en V uit Garyp en Sc Heerenveen hebben die beschikbaar gesteld. De burgemeester was heel blij om zijn voetbalteam in het nieuw te kunnen steken! Speelgoed en ander kleutermateriaal van CBS De Wrâldpoarte, dat door een vrachtwagen uit de Westereen was meegenomen, hebben we aan juf Antonela overgedragen voor school.

We kijken terug op een geslaagd en feestelijk gebeuren ter ere van het 20-jarig bestaan van de school in Schitu Stanic. En op de zinvolle gesprekken, die nog uitgewerkt moeten worden. Hoewel het met Roemenië in algemene zin een stuk beter gaat, is er nog genoeg werk aan de winkel om door te gaan! En daar blijven we samen met de mensen daar, volop aan werken.

Stichting Hulpgoederen Roemenië