Nieuws - 2010
- Kort bezoek Schitu Stavnic december 2010
- Reis naar Roemenië mei 2010
- Slach om 'e mar - 2010
- Schoolkinderen lopen voor Roemenië
2010
Kort bezoek Schitu Stavnic december 2010
Voorzitter Oene Pijl en tolk Liliana Heikamp hebben rond 1 december een kort bezoek gebracht aan Schitu Stavnic omdat er bij de Stichting berichten binnenkwamen, dat er problemen waren.
Ze troffen een wat droeve stemming aan. De inwoners van Roemenië hebben vanwege maatregelen van de regering 25 % minder salaris, terwijl de BTW is gestegen tot 24 %!
Dit alles heeft ervoor gezorgd dat de mensen heel weinig te besteden hebben.
Geldgebrek blijft het grote probleem, waardoor men steeds in afwachting is: Wie betaalt wat?
Het Multifunctionele Centrum functioneert nu na diverse gesprekken met de burgemeester, installateur, artsen en priester weer goed.
De problemen met de verwarming zijn opgelost, dat wil zeggen, dat het nu weer warm genoeg is om er te werken en les te krijgen.
De priester heeft ervoor gezorgd dat er heel goedkoop hout is geleverd, zodat de houtgestookte centrale verwarming nu goed functioneert.
Tandarts Cornelia werkt er drie dagen per week. Ze heeft de gebitten van de schoolkinderen in kaart gebracht en ze heeft de kinderen allemaal een tube tandpasta gegeven om hen te leren hun tanden te poetsen.
Ze helpt ook volwassen patiënten.
Dokter Simona en een collega werken een aantal dagen per week in het nieuwe MFC! De mensen in het dorp en naaste omgeving zijn dankbaar en beschouwen het als een geschenk dat ze nu dichtbij huis een arts kunnen raadplegen.
Verslag Roemeniëreis 10-19 mei 2010
Bedankt!
De Stichting Hulpgoederen Roemenië wil alle mensen, donateurs, instanties, bedrijven en ook de kinderen die gelopen hebben voor de Slag om 'e Mar, bedanken voor hun welgemeende medewerking in welke vorm dan ook! De mensen in Roemenië zijn jullie er dankbaar voor!
Verslag Roemeniëreis van 10 tot 19 mei 2010
De Stichting Hulpgoederen Roemenië heeft weer een bezoek gebracht aan het dorpje Schitu Stavnic in het Noordoosten van Roemenië. De eerste dagen hebben we veel kunnen doen. De basisschool is onze basis daar. Traditiegetrouw werden we verwelkomd door de schoolkinderen met bloemen in hun hand. Ze hadden kleurige bloemen van huis meegenomen uit hun eigen tuin.
We hebben voedselpakketten aan de ongeveer 500 dorpsbewoners uitgedeeld. Deze pakketten hebben we gekocht bij een Roemeense groothandel. Iedere persoon, of dat nu een oud omaatje is of een baby, ieder kreeg een plastic tas met olie, meel, suiker, koffie en boter. De mensen lijden geen honger maar zijn wel erg blij met dit extraatje! We hebben de kinderen allemaal verwend met een zakje snoep.
Na overleg met het team van de school en met mevrouw Gabriela van het Bovenschools-management, hebben we twee jongemannen betaald om schoolcomputerprogramma's te installeren: rekenen, taal, biologie en aardrijkskunde. De computers in het nieuwe Multifunctionele Centrum (MFC), dat vorig jaar werd geopend, zijn nu ook op elkaar aangesloten, dus juf Antonela kan nu op een moderne manier lesgeven!
Met de burgemeester en met vier artsen hebben we een aantal keren overleg gevoerd. Ze willen allemaal graag aan het werk maar er zijn heel wat eisen, waaraan ze moeten voldoen. Het voorwerk is verricht, wat zal bijdragen aan het volledig in gebruik nemen van het gebouw. Waarschijnlijk worden de contracten binnenkort getekend. Maar… we houden het in de gaten. We hebben e-mailadressen uitgewisseld, dus we houden elkaar op de hoogte.
We zijn op Hemelvaartdag aanwezig geweest bij de onthulling van een oorlogsmonument. Er waren honderden mensen bij aanwezig, die allemaal eten en drinken hadden meegenomen, wat op een lange tafel gezet werd. Na afloop van de plechtigheid ging men (buiten) aan de lange houten tafels eten. Een groep kinderen heeft een aantal liedjes gezongen. Veel mensen gaven tussendoor aan de aanwezige priesters een briefje met de naam erop van een overledene en geld. Het is dan de bedoeling, dat deze naam hier of later in de kerk wordt voorgelezen.
We zijn op bezoek gegaan bij een kindertehuis in de buurt van Iasi omdat we daar later ook spullen naar toe zouden gaan brengen. Het zijn lichamelijk of geestelijk gehandicapte kinderen, kinderen met psychische problematiek en HIV-besmette kinderen, die daar permanent wonen omdat ze geen familie hebben waar ze op terug kunnen vallen. Het was een armoedig, en sober tehuis maar het zag er netjes uit. De mensen die daar zorg geven, zagen we leuk omgaan met de kinderen. De kids maken heel leuke creatieve werkstukken, die ze proberen te verkopen en van het geld gaan ze samen gezellig een dagje uit. Net als bij het bejaardentehuis, wat we later nog bezocht hebben, zijn ze heel zelfvoorzienend bezig. Er lopen kippen, er is een groentetuin, een boomgaard met fruitbomen en ingezaaide akkers, waar het gewas al mooi begon te groeien.
Eerst waren we met z'n drietjes van de stichting maar na vier dagen kwamen daar drie vrachtwagens bij van Zwaagwesteinde en een van Garyp. Er kwam tegelijkertijd nog een personenauto met vier mannen, die een prefab-huisje zouden gaan opbouwen voor een invalide man. In totaal 12 chauffeurs, bijrijders en bouwvakkers, dus een grote groep maar wel gezellig! In de loop van de dagen ontstond een prachtig huisje, waar de man helemaal ontdaan door was, toen hij het uiteindelijk zag. Uit onze vrachtwagen kwamen heel veel fysiotherapiematerialen omdat we de hele inventaris van fysiotherapeuten uit Bovensmilde en Workum hadden gekregen! Bovendien nog heel veel ziekenhuismaterialen (van het Medisch Centrum Groningen), bedden, röntgenapparatuur, stellingen, en nog heel veel andere waardevolle spullen, die we overal vandaan hebben kunnen halen! Dus we hadden gigantisch veel uit te pakken en rond te delen. Mooie spullen voor de school (schoolborden, klimrekken, meubels, enz.), voor het MFC, de huisartsenpraktijk in Voinesti (waarvan de artsen ook in ons centrum komen te werken), voor het kindertehuis en een bejaardentehuis.
We zijn ook nog een paar keer het dorp ingelopen om eens te kijken hoe het met de mensen gaat. Helaas veel mensen gesproken, die lichamelijke klachten hebben, zoals een jongetje met longkanker, een jongen die doorgelopen is met een gebroken been, waardoor hij nu mank loopt, iemand die te weinig medicijnen heeft voor haar dochter met epileptische aanvallen. Allemaal mensen die te weinig geld hebben, wat ze zelf moeten bijdragen als ze in het ziekenhuis moeten worden opgenomen. Armoede is nog steeds aan de orde in dit dorpje. Er is wel verbetering. We zagen meer mooie en grotere huizen! Een enkeling, die een vaste baan en daardoor altijd inkomen heeft, kan zich dat permitteren. Of mensen, die een tijd goed geld verdiend hebben in Italië, Spanje of Cyprus. De ingezaaide tuinen zagen er goed uit! De kippen, eenden en ganzen scharrelden lekker vrij rond. Ook het varken wat gehouden wordt voor het vlees, loopt lekker vrij rond op het erf. (En dat allemaal zonder een Partij voor de Dieren in Roemenië….).
We hebben met elkaar heel veel mensen blij kunnen maken met spullen uit Nederland. We denken nog even aan de 21-jarige invalide en intelligente jongen, die een elektrische rolstoel kreeg. Wat was hij gelukkig! Die blije gezichten blijven in onze gedachten. We moesten nog twee dagen langer blijven omdat de aswolk uit IJsland roet in het eten gooide. Dat vonden wij niet erg. We konden nog mooi dingen afmaken: overleg met de zorgverzekeraar, waar uiteindelijk de vergunningen vandaan moeten komen voor de artsen in het MFC. We kunnen terugkijken op een geslaagde missie!
Slach om ‘e Mar in Burgum op 17 april 2010.
Eindelijk was het dan zover.
De kraam van onze stichting stond vlakbij de startplaats van de lopers, die meededen aan de halve marathon, de 11 km prestatieloop of de loop van 5 km voor kinderen en gehandicapten.
Henk Kroes leidde de loop in met de mededeling, dat de opbrengst van deze prestatieloop naar de Stichting Hulpgoederen Roemenië zou gaan.
Hij heeft zelf met nog een aantal sportievelingen in 2004 de sponsorfietstocht van Garyp naar Schitu Stavnic in Roemenië afgelegd.
Kroes vertelde ook, dat hij diep onder de indruk was geraakt van dit dorp. Met de opbrengst van hun bijna 3000 km lange fietstocht was een belangrijke aanzet gemaakt voor de realisatie van een multifunctioneel centrum aldaar. Dit is in mei 2009 geopend.
Slach om ‘e Mar zorgt ervoor dat de inrichting van de inventaris van dit centrum werkelijkheid kan worden.
Om 11 uur precies, gaf Henk Kroes het startschot!
Na afloop van deze geweldige loop onder een stralende zon, kwamen kinderen met hun ouders langs onze kraam. “Jij bent bij ons op school geweest!”, zeiden sommige kinderen, die ons herkenden van de presentatie over Roemenië op hun school in maart van dit jaar.
Vol trots lieten ze hun medaille zien! Eén jongen liet een stapel sponsorkaarten zien, dat hij vol had weten te krijgen door bij familie en bekenden langs te gaan: Meer dan honderd euro had hij binnen weten te slepen! Een topprestatie van deze kinderen! Geweldig bedankt voor jullie inzet!
Bestuur Stichting Hulpgoederen Roemenië
Schoolkinderen lopen voor Roemenië
Kinderen van drie basisscholen in Burgum, de Arke, de Rainbôge en Partoer doen mee aan de Slag om 'e Mar.
Op zaterdag 17 april a.s. lopen ze de tocht van 5 of 7,5 km.
Ze doen hun uiterste best om sponsoren te vinden, om zo geld in te zamelen voor het goede doel van dit jaar: Hulpgoederen Roemenië Garyp/Earnewâld.
Wij wensen hen heel veel succes!
Bestuur St. Hulpgoederen Roemenië